دارایی های تحت مدیریت (AUM) چیست؟

دارایی های تحت مدیریت که به آن AUM نیز گفته می شود، کل ارزش بازار سرمایه گذاری هایی است که یک شخص یا نهاد به نمایندگی از مشتری ها مدیریت می کند.

به عنوان مثال اگر ۱۰ نفر هرکدام ۱۰۰۰ دلار در یک صندوق سرمایه گذاری، سرمایه گذاری کنند ، دارایی این صندوق ۱۰ هزار دلار است. اگر ۱۰ نفر هرکدام ۱۰۰۰ دلار در ۱۰ صندوق سرمایه گذاری مختلف در یک شرکت سرمایه گذاری کنند ، شرکت دارای دارایی های تحت مدیریت ۱۰۰۰۰۰ دلار است.

تعریف و مثالهایی از داراییهای تحت مدیریت (AUM):

دارایی های تحت مدیریت (AUM) میزان پول یا اوراق بهادار یک موسسه مالی را برای مشتریان خود تعیین می کند. به عنوان مثال ، در مورد صندوق سرمایه گذاری مشترک ، صندوق ارزش تمام دارایی های خود را جمع می کند (به عنوان مثال سهام ، اوراق قرضه ، پول نقد) و آن تعداد را به عنوان دارایی های تحت مدیریت خود گزارش می کند.

بانک ها و سایر شرکت های مالی این داده ها را هر سه ماه یکبار گزارش می دهند ، بخشی از این امر به این دلیل است که دارایی های تحت مدیریت به طور منظم نوسان دارند.

به عنوان مثال ، وقتی سرمایه گذاران پول را وارد می کنند (به نام “ورودی”) یا پول خود را از صندوق سرمایه گذاری مشترک خارج می کنند (“خروجی” نامیده می شود) ، دارایی های صندوق تحت مدیریت افزایش یا کاهش می یابد. وقتی ارزش سهام یک شرکت یا صندوق افزایش می یابد ، دارایی های تحت مدیریت آن نیز افزایش یابد.

چرا AUM برای سرمایه گذاران مهم است:

دارایی های تحت مدیریت می تواند ابزار مفیدی برای تجزیه و تحلیل بازار باشد.

به عنوان مثال ، eVestment (شعبه شرکتی که بورس سهام Nasdaq را اداره می کند) این نوع داده ها را ردیابی می کند.  این شرکت در تحقیقات خود اشاره میکند به دلیل بحران COVID-19 ، صندوق های تامینی در آوریل ۲۰۲۰ شاهد بازخریدهایی بودند که از آوریل ۲۰۰۹ سه برابر بیشتر از آوریل بود. این کاهش AUM نشان دهنده اضطراب سرمایه گذاران در برابر همه گیری کرونا است.با نظارت بر بخش قابل توجهی از میلیاردها دلار سرمایه گذاری شده در این روش ، می توان وضعیت بازار را ارزیابی کرد.

دارایی ‌های تحت مدیریت در صعنت سرمایه گذاری محبوبیت بسیاری دارند، از آنجایی که وسعت و موفقیت یک شرکت مدیریت دارایی را در مقایسه با پیشینه‌ دارایی های تحت مدیریت آن شرکت در دوره‌ های زمانی گذشته و در مقایسه با رقبای شرکت ارزیابی می‌ کند.

روش های محاسباتی AUM در بین شرکت ها متفاوت است. شرکت های مدیریت سرمایه گذاری معمولا کارمزدهای سرمایه ‌گذاران خود را به عنوان قسمتی از دارایی ‌های تحت مدیریت در نظر می ‌گیرند، لذا دارایی‌ های تحت مدیریت به همراه میانگین نرخ کارمزد شرکت، عواملی کلیدی برای نشان دادن درآمد فروش یک شرکت به حساب می آیند. ساختار کارمزد به رابطه‌ میان هر سرمایه ‌گذار با شرکت یا صندوق وابسته است.

دارایی‌ های تحت مدیریت دچار صعود و سقوط می شوند. زمانی که عملکرد سرمایه‎ گذاری مثبت باشد و یا زمانی که خریداران یا همان مشتری ها و دارایی ‌های جدید به شرکت آورده می ‌شوند امکان دارد AUM افزایش پیدا کند.

AUM متصاعد موجب افزایش کارمزدهای به دست آمده‌ شرکت خواهد شد. بالعکس با عملکرد منفی سرمایه‎ گذاری، همچنین با بازخریدها یا بازگیری‌ها، از جمله بستن صندوق، ارتداد مشتری و به طور کلی سایر رویدادهای نامساعد،  AUM کاهش پیدا می کند. AUM کمتر موجب کاهش در کارمزد ایجاد شده، خواهد شد.

ساختار کارمزد به رابطه میان هر سرمایه ‌گذار با شرکت یا صندوق بستگی دارد. پس به صورت خلاصه میتوان گفت :

۱-چنانچه عملکرد سرمایه‎ گذاری مثبت باشد و یا زمانی که خریداران و دارایی‌های جدید به شرکت آورده می‌شوند ممکن است AUM  افزایش یابد. AUM متصاعد موجب افزایش کارمزدهای به دست آمده‌ شرکت می ‌شود.

۲-چنانچه عملکرد سرمایه‎ گذاری منفی باشد ، همچنین با بازخریدها یا بازگیری‌ها، از جمله بستن صندوق، ارتداد مشتری و به طور کلی سایر رویدادهای نامساعد، AUM کاهش می‎یابد. AUM کمتر موجب کاهش در کارمزد به وجود آمده می ‌شود.

مفاد دارایی‌ های تحت مدیریت:

دارایی‌ های تحت مدیریت شامل این موارد می ‌شود :

۱-صعود سرمایه به واسطه‌ سرمایه گذاران

۲-سرمایه‌ متعلق به مدیران شرکت مدیریت سرمایه

برای مثال چنانچه مدیران سرمایه دو میلیارد دلار از سرمایه‌ شخصیشان را با صندوق سهیم شوند و افزون بر آن ۱۰ میلیارد دلار از جانب سرمایه گذارانشان حاصل شود، AUM آن‌ ها ۱۲ میلیارد دلار خواهد بود.

ثبات موسسه مالی یا مشاور:

AUM همچنین می تواند به سرمایه گذاران حس خوبی از ثبات مالی یک شرکت سرمایه گذاری بدهد. شرکت هایی که بیش از ۱۰۰ میلیون دلار AUM دارند باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) ثبت نام کنند و گزارش های منظمی را که شامل مقدار AUM آنها است ، ارائه دهند. این پرونده ها به تنظیم کننده ها کمک می کند بر موسسات مالی که پول ما را اداره می کنند نظارت کنند.

به عنوان مثال ، وقتی می بینید که AUM کلی یک شرکت در چندین صندوق چگونه پخش شده است ، می توانید درک کنید که سبد صندوق متنوع است. شما می توانید ببینید که مدیریت صندوق دارایی های خود را در کجا متمرکز می کند ، به شما این امکان را می دهد که هر تعداد فرض را انجام دهید .

قانون مشاوران سرمایه گذاری در سال ۱۹۴۰ طیف گسترده ای از قوانین را که بر موسسات مالی بزرگ و شرکت های مدیریت پول حاکم است ، از جمله الزامات گزارش AUM بیان می کند.

سرمایه گذاران می توانند از AUM به عنوان یکی از راه های سنجش موفقیت یک شرکت مدیریت دارایی استفاده کنند. شرکت هایی که AUM بزرگتر دارند با داشتن مدیران و مشاوران صندوق های با درجه بالاتر معتبرتر هستند. به عنوان مثال ، BlackRock ، بزرگترین شرکت مدیریت دارایی در جهان ، از ۳۱ دسامبر سال ۲۰۲۰ ، ۸٫۶۷۷ تریلیون دلار دارایی تحت مدیریت داشت .

رکورد اتریوم در دارایی تحت مدیریت سرمایه گذاران